پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

عربستان از درون کتابی به قلم رابرت لیسی روزنامه‌نگار و نویسنده انگلیسی است که در سال ۱۹۸۱ به چاپ رسید و با استقبال خوانندگان مواجه و به زبان‌های گوناگون ترجمه شد. اما دولت عربستان از انتشار آن سخت ناخرسند بود. بعد‌ها لیسی با هماهنگی با دولت عربستان اقدام به نگارش نسخه‌ی جدیدی از این کتاب نمود. کتاب عربستان از درون ترجمه‌ این نسخه تعدیل شده به قلم آقای محمدعلی عسگری است که توسط نشر کویر در سال ۱۴۰۱ چاپ شده است.این کتاب خواندنی است و آدمی را به اندیشیدن و ناخودآگاه مقایسه وامی‌دارد. در مقایسه با ملت و جامعه مدنی و به‌ویژه زنان ایران، هنوز بافت جمعیتی عربستان و تفکر آنان قبیله‌ای و سنتی و مذهبی است. اما به‌قول نویسنده کتاب، عربستان سعودی از جمله اندک کشور‌هایی است که نهاد هرمی قدرتش از ساکنان جوان این کشور پیشگام‌تر است. وقتی کشوری در عین حفظ استقلال و منافع کشورش در جبهه درست در کنار قدرت‌های جهانی قرار گیرد می‌تواند در بزنگاه‌های تاریخی خود را از مهلکه نجات دهد، دقیقاً مانند پوست‌اندازی‌ای که عربستان پس از ۱۱ سپتامبر انجام داد.

آیت الله رمضانی دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت گفت: انقلاب اسلامی ایران با بیش از ۷۰ درصد حضور مردم پیروز شد. این درحالی است که در انقلاب کبیر فرانسه میزان حضور مردم حدود ۳۰ درصد بوده است. اگر انقلاب فرانسه، کبیر است این انقلاب اکبر است و هیچ تردیدی نیست که انقلاب اسلامی ایران بزرگترین انقلاب جهان در عصر فعلی است.

سیدجواد میری با اشاره به اینکه چشم‌انداز صحیح به دین این است که جامعه‌ای همراه با عدل و قسط ساخته شود، بیان کرد: چنین چشم‌اندازی موجب می‌شود که دین را به فقه یا احکام فقهی تقلیل ندهیم.

اندیشه دوستدار را می‌توان در نسبت با جریان فکری برخی از منوالفکران پسامشروطه تعریف کرد که علت اصلی عقب‌ماندگی جامعه ایران از قافله تمدن را تنها در بنیاد فرهنگ و اندیشه آن جست‌و‌جو می‌کردند و یکی از مهم‌ترین مولفه‌های این بنیاد فرهنگی نیز سنت «دینداری» جامعه ایران بود.

یک استاد دانشگاه ادیان و مذاهب می‌گوید: برخورد با کسانی که بی‌اعتماد به علم جدید بوده و خود را مدافع طب سنتی معرفی و از احادیث، قرآن و سنت سوءاستفاده و آن را حلال همه مشکلات می‌دانند، این ذهنیت را بوجود آورده که در نهایت به نام مواجهه با دین تمام خواهد شد.

آرش نراقی فردی است که سعی می کند با تدارک دیدن گفتگویی معقول میان دینداران و منتقدان گرهی از کار بگشاید.